Szanowni Państwo,
Panie Mecenas, Panowie Mecenasi,
Mając na uwadze interes wszystkich szykanowanych Adwokatów przez Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Warszawie i jego Zastępców, ale też Rzecznika Dyscyplinarnego Adwokatury, jak również przez współpracujące z wymienionymi na specjalnych zasadach odpowiednio wytypowane piony dyscyplinarne w całej Polsce, informuję Was, a w zasadzie ostrzegam przed zgubnymi skutkami ulegania po raz pierwszy lub po raz kolejny propozycjom upolityczniania pionów dyscyplinarnych Izb składanym z poziomu Rzecznika Dyscyplinarnego Adwokatury i Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Warszawie w zamian za tak zwane odpowiednie prowadzenie dochodzeń dyscyplinarnych w sprawach tak zwanych ,,niewygodnych adwokatów” zagrażających – nie odpowiadających warszawskim władzom samorządowym ze względu na pochodzenie, styl życia, przekonania religijne, konserwatywne poglądy czy ze względu na to, że podjęli się otwartej krytyki władz samorządowych i ich prominentnych działaczy czy opowiedzieli się po stronie reform skostniałego i przesyconego licznymi nieprawidłowościami samorządu adwokackiego.
Jedna z takich ,, niewygodnych spraw” zapewne zostanie przekazana do Państwa pionu dyscyplinarnego już wkrótce przez Rzecznika Dyscyplinarnego Adwokatury z poleceniem, nieformalnym oczywiście, odpowiedniego jej ukierunkowania na szykanowanie chorej na nowotwór Pani adwokat dr z Warszawy – w takim stopniu aby sama zrezygnowała z wykonywania zawodu adwokata i poddała się w nierównej walce z opresyjnym systemem dyscyplinarnym.
Jaki jest motyw szykanowania adwokat dr. Stała się niewygodna dla ustawionej wicedziekan ORA w Warszawie adwokat Katarzyny Gajowniczek-Pruszyńskiej, która uzyskała obecnie zajmowane stanowisko dzięki wykorzystaniu mojego autorskiego projektu stworzenia Komisji Kobiet Adwokatów przy Naczelnej Radzie Adwokackiej – na ten projekt podlegający ochronie prawa autorskiego udzieliłem licencji adwokat dr – mojemu byłemu pełnomocnikowi i obrońcy. Sam nie będąc adwokatem, a jedynie obserwując działanie samorządu adwokackiego, nie mogłem go zrealizować czy wprowadzić w życie. Geneza konfliktu wydaje się stosunkowo błaha, ale to jak się on rozwinął przeszło najśmielsze oczekiwania. Katarzyna Gajowniczek-Pruszyńska przestraszyła się tego co robiła – popełnionego plagiatu. Aby ukryć swoje przewinienie postanowiła zdyskredytować adwokat dr – szczując na nią zaprzyjaźnionych rzeczników dyscyplinarnych różnych izb. Wiedziała, że zdyskredytowana i ,,dojechana” dyscyplinarkami adwokat dr nie będzie miała siły prowadzić sporu, a nawet jeśli, to i tak nikt jej nie będzie traktował poważnie.
Spór adwokat dr z adw. Katarzyną Gajowniczek – Pruszyńską zaistniał w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Od 2012r. pracowałem nad koncepcją utworzenia w organach samorządu adwokackiego komisji kobiet adwokatów – apolitycznej i mającej zajmować się rozwiązywaniem problemów kobiet adwokatów. Na przygotowaną przez siebie koncepcję komisji kobiet adwokatów i opracowane do tej koncepcji dokumenty udzieliłem licencji Pani adwokat dr, sam bowiem nie byłem legitymowany do wniesienia ich do organów samorządu adwokackiego. W dniu 14.01.2013r. zawarłem z adwokat dr umowę nieodpłatnej licencji na korzystanie z utworu w postaci zbioru dokumentów zawierającego opis koncepcji, wzorcowy statut, wzorcowy regulamin, wzorcowe założenia programowe i wzorcowe projekty dokumentów założycielskich.
Dnia 18 października 2013 r. odbyło się zebranie założycielskie Komisji Kobiet Adwokatów przy Naczelnej Radzie Adwokackiej, na którym uchwalono statut Komisji, założenia programowe Komisji, powołano przewodniczącą Komisji oraz postanowiono o skierowaniu przez przewodniczącą wniosku do Naczelnej Rady Adwokackiej o zatwierdzenie utworzenia tej Komisji. W dniach 23 października i 20 listopada 2013 r. odbyły się spotkania z dziekanem Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie utworzenia takiej Komisji przy ORA w Warszawie, a przy piśmie z dnia 18 grudnia 2013 roku przedstawiono dziekanowi ORA w Warszawie założenia programowe Komisji. Pismem z dnia 27 lutego 2014 r. dziekan ORA w Warszawie został poinformowany o możliwości finansowania inicjatyw i działalności Komisji Kobiet Adwokatów z własnych środków członków i sympatyków, bez konieczności obciążania tymi wydatkami budżetu ORA.
Adwokat Katarzyna Gajowniczek-Pruszyńska powziąwszy wiedzę o powołaniu komisji kobiet adwokatów oraz o treści statutu i założeniach programowych tej komisji, złożonych przez adwokat dr na podstawie i w granicach udzielonej jej licencji dopuściła się plagiatu w ten sposób, że teksty opracowanych przeze mnie dokumentów, będących materializacją koncepcji mojego autorstwa, złożonych przez adw. dr we władzach adwokatury, podstępnie przekopiowała, dokonała zmian i uzupełnień natury redakcyjnej i politycznej, a następnie jako własne przedstawiła w formie swojego projektu w Naczelnej Radzie Adwokackiej, która na ich podstawie w dniu 24 czerwca 2014 r. powołała Zespół ds. Kobiet z przewodniczącą w osobie adwokat Katarzyny Gajowniczek-Pruszyńskiej. Adwokat Katarzyna Gajowniczek-Pruszyńska mogła nie wiedzieć o moim autorstwie, ale wiedziała i miała pełną świadomość, że dokumenty, co do których dopuściła się plagiatu, zostały wcześniej złożone przez adwokat dr. Adwokat Katarzyna Gajowniczek-Pruszyńska przypisała sobie ich autorstwo i nie dopuściła do sformalizowania Komisji Kobiet Adwokatów.
Obecnie pozostaję w sporze cywilnym z adwokat Katarzyną Gajowniczek-Pruszyńską, zawisłym przed Sądem Okręgowym w Warszawie, sygn. II C 760/19. Powyższe okoliczności naruszenia jego praw autorskich do utworu w postaci zbioru dokumentów zawierającego opis koncepcji, wzorcowy statut, wzorcowy regulamin, wzorcowe założenia programowe i wzorcowe projekty dokumentów założycielskich KOMISJI KOBIET ADWOKATÓW PRZY NACZELNEJ RADZIE ADWOKACKIEJ zostały ujawnione przez Sądem Okręgowym w Warszawie.
W międzyczasie pojawiły się dodatkowe niewygodne z punktu widzenia władz warszawskiej Adwokatury wątki. Prominentni działacze Izby Adwokackiej w Warszawie żydowskiego pochodzenia, jak chociażby Rzecznik Dyscyplinarny Krzysztof Stępiński identyfikujący się z Gminą Wyznaniową Żydowską w Warszawie, nie mogli znieść tego, że adwokat dr udzielała pomocy prawnej Gminie Wyznaniowej Starozakonnych w RP konkurującej z Gminą Wyznaniową Żydowską w Warszawie. Nie mogli znieść i tego, że adwokat dr otwarcie prezentuje swoje konserwatywne poglądy, swoją religijność sprzeczne z lewacką ideologią obowiązującą w strukturach Adwokatury. To stanowiło przysłowiową kroplę przepełniającą przygotowaną dla adwokat dr przez warszawski pion dyscyplinarny czarę goryczy i nienawiści. Stępiński wyżył się na adwokat dr za przegrany ze mną proces Agnieszki Holland. Była to potwarz dla adwokata Krzysztofa Stępińskiego -pełnomocnika Agnieszki Holland – potwarz, która przyniosła mu infamię w środowiskach żydowskich. W akcie zemsty uruchomiono przeciwko adwokat dr młyny postępowań dyscyplinarnych najpierw izby warszawskiej, a potem bratnich izb, w których Rzecznicy Dyscyplinarni lub Dziekani ORA byli zaprzyjaźnieni już to z adwokatem Krzysztofem Stępińskim, już to z gwiazdą adwokat Katarzyną Gajowniczek-Pruszyńską.
Niestety wielu padło ofiarą zgubnego uroku adwokat Katarzyny Gajowniczek-Pruszyńskiej, która nie potrafiła mimo obietnic zagwarantować im anonimowości, nie mówiąc już o tym, że nie spadnie im przysłowiowy włos z głowy.
Jako dziennikarz śledczy ustaliłem, ze sprawa adwokat dr już raz została przekierowana od Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Warszawie do Rzecznika Dyscyplinarnego Wielkopolskiej Izby Adwokackiej i Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Katowicach z niejawnymi instrukcjami wykorzystania stanu śmiertelnie chorej adwokat dr by póki jeszcze żyje postawić jej zarzuty. Rzecznik Dyscyplinarny w Poznaniu nie patrząc na przedkładane przez jej obrońcę zaświadczenia lekarskie i ciągłe informowanie o odbywanej przez adwokat chemioterapii postanowił przesłać jej zarzuty pocztą – wszystko po to by zastosować się do wydanych instrukcji – dynamizowania postępowania. Nie miał najmniejszych skrupułów by wykorzystać przeciwko adwokat dr cierpiącą na paranoję klientkę B.S., której zaburzenia zostały potwierdzone w opiniach biegłych psychiatrów i psychologów. Cierpiąca na paranoję klientka dostała odpowiednie komfortowe wsparcie pionu dyscyplinarnego w Poznaniu wszystko po to by stymulować ją do odpowiednich zachowań agresywnych wobec adwokat dr, którą w przeszłości odważyła się zaatakować w towarzystwie rosłych osiłków rzucając o ścianę, tak iż adwokat dr straciła przytomność we własnej kancelarii.
Znamienne, że w sprawie, w której złożyłem również zawiadomienie o przestępstwie przeciwko Katarzynie Gajowniczek-Pruszyńskiej związanym z naruszeniem moich praw autorskich – tu wsparcia prawnego adwokat Gajowej udzielał profesor dr hab. Maciej Gutowski – Dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej w Poznaniu – do Poznania nota bene trafiła sprawa pokrzywdzonej adwokat dr, gdzie Rzecznik Dyscyplinarny gnębił ją i dawał jej do wiwatu przez ponad rok stawiając wyssane z palca zarzuty postępowania sprzecznego z obowiązującym zakazem reklamy czy nie mające nic wspólnego z rzeczywistością zarzuty ujawnienia na stronie internetowej tajemnicy adwokackiej. Żeby dać adwokat dr do zrozumienia, a w zasadzie pogrozić za niewłaściwą postawę polityczną sprzeczną z oficjalną linią polityczną Adwokatury załączono do akt pismo adwokat dr adresowane do Przewodniczącego Krajowej Rady Sądownictwa – Leszka Mazur, którego treść nie ma żadnego związku z przedmiotem postępowania.
W przedmiotowym piśmie adwokat dr jako prezes Fundacji Kobiet Prawników wyraziła stanowisko w sprawie reformy wymiaru sprawiedliwości, a także dla kandydatur adwokata Andrzeja Nogala i adwokata Sławomira Zdunka na stanowiska sędziów w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych. W rzeczonym piśmie adwwokat dr podkreśliła, że adwokat Andrzej Nogal nie uległ groźbie pociągnięcia go do odpowiedzialności dyscyplinarnej za sam fakt kandydowania na stanowisko sędziego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, a nadto zacytowała wypowiedź adwokata Andrzeja Nogala ,,Nie rozumiem jak można ścigać dyscyplinarnie adwokata za postępowanie zgodne z ustawą. To kompletne nieporozumienie. To również przykład wykorzystywania sądownictwa dyscyplinarnego do zwalczania adwokatów odmiennie myślących”.
Nawet w Izbie Adwokackiej w Katowicach znalazła się popleczniczka adwokat Katarzyny Gajowniczek-Pruszyńskiej, Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej w Katowicach – przyjaciółka Gajowniczek z Komisji ds. Kobiet przy Naczelnej Radzie Adwokackiej – niejaka adwokat Natalia Klima -Piotrowska beneficjentka orderów, która korzystając z okazji przejęła dochodzenie dyscyplinarne w sprawie adwokat dr, w którym to nie miała skrupułów by przymuszać adwokat dr do ujawniania tajemnicy adwokackiej i obrończej i ukierunkowywać odpowiednio autorkę skargi. Pion dyscyplinarny w Katowicach, któremu nieformalnie patronuje Dziekan Roman Kusz wziął w obroty sprawę adwokat dr i, jak to tam w Katowicach mówią, odpowiednio się nią zajął.
Nie idźcie haniebną drogą Rzeczników Dyscyplinarnych Izby Adwokackiej w Katowicach czy Wielkopolskiej Izby Adwokackiej, którzy w ferworze wykonywania instrukcji z Warszawy nie mieli względy nawet na wyczerpaną agresywnym leczeniem onkologicznym adwokat dr.
Nie idźcie tą drogą, która napawa wstydem całą Adwokaturę. Szeregowi adwokaci patrzą na was. Na razie ze spokojem. Przyjdzie jednak ten moment, że się od was odwrócą – tak mówię do Was prominentni działacze samorządowi.
Zarówno Izba Adwokacka w Katowicach, Wielopolska Izba Adwokacka, odpowiedzialni za naruszenie dóbr osobistych adwokat dr Rzecznicy, jak i Dziekani Okręgowej Rady Adwokackiej w Katowicach i Poznaniu zostali pozwani w procesie o naruszenie dóbr osobistych adwokat dr. Procesy te z pewnością będą relacjonowane w mediach. Nie może być bowiem przyzwolenia na utajnianie mordowania adwokatów pod płaszczykiem utajnionych postępowań dyscyplinarnych.
Kończąc z ostrożności uświadamiam Was, Szanowni Państwo, że:
Żadna patologia nie może wiecznie trwać. Już teraz powstał zespół dziennikarzy śledczych opracowujący temat funkcjonowania pionów dyscyplinarnych w całej Polsce i temat korzyści osobistych i innych otrzymywanych przez niektórych (znanych z imienia i nazwiska) Rzeczników Dyscyplinarnych i ich Zastępców, którzy dotychczas ochoczo poddawali się bezprawnym instrukcjom z Warszawy. Są świadkowie, są dowody, które zostaną ujawnione nie tylko wobec szerokiej opinii publicznej, ale też wobec Ministra Sprawiedliwości, w którego resorcie powstał plan głębokich reform Adwokatury. Wyniki dziennikarskiego śledztwa to będzie dodatkowy asumpt do zmian czy raczej utwierdzenie w przekonaniu, że są one potrzebne. Mam tu na myśli odebranie niewydolnym samorządom prawa do prowadzenia postępowań dyscyplinarnych, ale też przeprowadzenie rzeczywistej lustracji adwokatów – byłych funkcjonariuszy komunistycznej prokuratury czy funkcjonariusz i współpracowników komunistycznej bezpieki wojskowej i cywilnej. Mam nadzieję, że żaden z Rzeczników Dyscyplinarnych Państwa Izb czy którykolwiek jego Zastępca nie zamierza przyczynić się do udowodnienia Społeczeństwu, że patologiczna wizja systemu samorządowego Adwokatury to prawda. Ja sam chciałbym się mylić. Chciałbym powiedzieć znanym mi dziennikarzom – dajcie spokój, nie ujawniajcie chociażby żadnych nazwisk.

Łączę wyraz szacunku
Redaktor Naczelny Tygodnika
TYLKO POLSKA
Leszek Bubel